در 20 سال اخیر ، دنیای کار و اشتغال در کشورهای اروپایی ، تغییرات قابل توجهی داشته است.

ثبات شغلی، قراردادهای نامحدود و ساعات کاری مشخص موضوعاتی هستند که به مرور به بخشی از گذشته بدل می شوند.

دنیای کنونی برای افراد شاغل دنیای ناامنی است.

دنیای کار امروز با آنچه ساکنان غرب اروپا تا دهه هشتاد میلادی با آن آشنا بودند هیچ قرابتی ندارد.

دیگر از قراردادهای نامحدود کاری و بازنشستگی های امن خبری نیست.

از سال 1985 به بعد روز به روز از شمار افرادی که دارای قراردادهای تمام وقت هستند کاسته می شود.

براساس تحقیقات مرکز مطالعات اجتماعی برلین، اینک از هر چهار شهروند اروپایی یک نفر قرارداد کوتاه مدت و کار نیمه وقت را تجربه می کند یا به طور فری لنس کار می کند.

اکثر کارهایی که در ده سال اخیر در اروپای غربی ایجاد شده اند از این دست مشاغل هستند.

تعداد این قبیل مشاغل در سال 2008 در هلند به چهل و سه درصد رسید.

در آلمان شمار افرادی که به چنین مشاغلی مشغول هستند از بیست درصد در سال 1997 به 37 درصد در سال 2007 افزایش یافته است.

در سوئد ، اسپانیا ، دانمارک ، پرتغال ، انگلیس و اتریش یک چهارم مشاغل را شغل های بی ثبات با قراردادهای کوتاه مدت تشکیل می دهد.

این دسته از مشاغل تاکنون بین اعضای جدید اتحادیه اروپا زیاد نیست اما در اسلوونی و جمهوری چک به ترتیب شانزده و سیزده درصد شغل ها را این مشاغل تشکیل می دهند.

تحول این دو کشور نشان می دهد تا چند سال آینده این پدیده به سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز سرایت خواهد کرد.

همه آن چه گفته شد نشان می دهد مردم در آینده پول کمتری به دست خواهند آورد اما وقت آزاد بیشتری خواهند داشت.

این دنیای جدید کار ، که سال های آغازین عمر خود را سپری می کند برای کسانی که قادر نیستند جایگاه خود را در جامعه پیدا کنند تهدیدی جدی به شمار می آید.

اما این امید را نیز به همراه دارد که انسان ها آزادتر از گذشته زندگی خواهند کرد.

دنیای جدید در بیست تا سی سال آینده دنیایی خواهد بود که کارفرمایان به محض بروز مشکل اقدام به اخراج نیروهای خود خواهند کرد و از سوی دیگر کارمندان هم درپی ثبات شغلی هستند.

اکنون دانمارک الگویی ارائه کرده است که این دو عنصر آشتی ناپذیر را با هم آشتی داده است.

به این صورت که کارفرما طبق قانون و آزادانه می تواند افراد را در صورت لزوم اخراج کند اما دولت به بهترین کیفیت زندگی فرد شغل باخته را تامین می کند مشروط به اینکه فرد از اوقات خود برای به روز کردن تخصص های کاری اش سود ببرد.

این الگو به تازگی در هلند نیز به مرحله اجرا گذاشته شده است.

آلمان نیز در تلاش است با ایجاد طرحی نوین با نام(درآمد شهروندی) که اینک در مناطق محدودی به اجرا گذاشته شده است تعریف تازه ای از منزلت انسان در اجتماع ارائه دهد.(این انسان) دیگر تنها با کار هویت نمی یابد.

بنابراین تنها افراد بیکار یا شغل باخته که مردم به دید بد به آنان می نگرند از حقوق بیکاری بهره مند نمی شوند بلکه دولت به همه افراد حاضر در جامعه حقوق شهروندی یا همان درآمد شهروندی می پردازد اما این برنامه بسیار پیچیده تر از تعریف آن است و اقتصاددانان درباره محل تامین هزینه های آن متفق القول نیستند.